Vooruit met die geit...

Vrijdag ochtend hebben we een presentatie gegeven voor alle leerkrachten en assistenten van Good Hope. Dit ging op zijn Afrikaans: pole pole! Rustig aan... Uiteindelijk begonnen we een uur later maar alle leerkrachten waren wel aanwezig!

In de presentatie hebben we de verschillen in het onderwijs tussen Tanzania en Nederland benoemd en ze kennis laten maken met ons onderwijssysteem. De leerkrachten waren allemaal erg enthousiast en willen liever in Nederland les geven!

's Middags gingen we op huisbezoek bij de nieuwe weeskinderen, de projectleider wilt graag weten waar de kinderen vandaan komen. Ook dit ging pole pole... Een uur later dan de afspraak waren we eindelijk vertrokken. Bij aankomst stappen we een lemen hutje in met alleen een woonkamer en 1 slaapkamer zonder matras. Nu beseffen we wel echt dat de kinderen in het weeshuis het goed hebben! We horen de achtergrondverhalen van 4 van de nieuwe weeskinderen, best triest! Zo is de vader van Irene en Dorkas vermoord en is hun moeder verstoten uit haar schoonfamilie. Ze moet alleen voor 6 kinderen zorgen zonder inkomen. Dickson werd mishandeld door zijn stiefvader omdat hij Dickson niet als zijn zoon ziet en Erik is opgevoed door zijn oma die inmiddels ook is overleden.

Na deze heftige verhalen waren we toe aan een dagje relaxen. Gelukkig zat het weer mee en hebben we gisteren de hele dag kunnen genieten van de zon en het zwembad! Ook hadden we voor het eerst weer westers eten: een heerlijke sandwich en frietjes. Wel merken we dat we al gewend zijn aan minder eten, met heel veel moeite kregen we het bord leeg (lekker eten laten we natuurlijk niet staan, je weet maar nooit wat je als avondeten krijgt).

Vrijdag hebben we kennis gemaakt met ons nieuwe huisdier: een geit. In het kader van dierendag hebben ze hem niet gisteren vermoord maar vandaag. Vanmorgen zagen we hem in stukjes in de pan liggen, vandaag doen wij dus aan 'wij eten geen dierendag'.