Huilend kind om mzungu
20 september 2014 - Arusha, Tanzania
Gisteren zijn we voor het eerst met de headteacher in gesprek gegeaan. We hadden van Ally gehoord dat hij erg naar ons uitkeek en graag onze ideeen wilde horen. Uit zijn enthousiasme bleek dat hij werkelijk is geintresseerd en openstaat voor veranderingen. De komende dagen zullen we vooral observeren in de klassen en met de leerkrachten in gesprek gaan. Zo willen we erachter komen welke leerkrachten open staan voor onze komst en daadwerkelijk bereid zijn hun onderwijs aan te passen. Wij zullen uiteindelijk in 4 klassen (de helft van de school) onze manier van lesgeven (met verschillende werkvormen, positief benaderen en kinderen actief bezig laten zijn) introduceren. Het is de bedoeling dat wij alleen met ideeen komen en de leerkrachten deze uitvoeren.
's Middags zijn we met de weeskinderen naar een berg verderop gelopen. De kinderen zijn blij om even weg te zijn van het weeshuis en wat anders te zien. Onderweg lopen we door het echte Afrika, hier zal geen toerist komen! Een kindje van ongeveer 1 jaar ziet ons, begint te huilen en verstopt zich achter zijn moeder. De weeskinderen vertalen en zeggen dat hij nog nooit blanke mensen heeft gezien! We horen ook heel vaak mzungu, dit betekend blanke. De eerste dag was dit nog leuk maar nu zijn we het best wel zat. Wanneer ze nu mzungu roepen, roepen wij neger terug!
Vanochtend hebben we met de kinderen twister gespeeld. Dit spel kennen zij al, andere vrijwilligers hebben dit hier achter gelaten. De kinderen hadden erg veel plezier maar werden na een tijdje onrustig (vervelend,irritant). Ze zijn erg wild met de spullen, dit verklaart de gescheurde briefjes aan de muren. Dus stuur voorlopig nog maar geen kaarten!
En ja dat onrustige ze hebben alleen elkaar 24 per dag vooral de weesmeisjes .